Η Cajsa Von Zeipel απεικονίζει το κουίρ με τρόπο που αμφισβητεί το φαίνεσθαι, το ηδονοβλεπτικό, το φιλοπερίεργο και το πορνογραφικό στοιχείο. Στη δουλειά της, το κουίρ εμφανίζεται ως κατάσταση, ως κόσμος. Κατοικείται από νεράιδες -νέα κορίτσια-ξωτικά με παπούτσια-πλατφόρμες, κολάν, μαϊμού τσάντες Luis Vuitton και άλλα απομεινάρια κραυγαλέα επώνυμων προϊόντων- αστικούς νομάδες σαν φαντάσματα αστέγων που κουβαλούν παντού μαζί τους τα υπάρχοντά τους. Φιλιούνται και αγκαλιάζονται, αφημένες σε ένα σύμφυρμα από σάρκα, χαχόλικα ρούχα, αλλόκοτα wearables φουτουριστικής τεχνολογίας και έντονο μακιγιάζ. Στον λευκό εκθεσιακό χώρο, το σύμπλεγμα των σωμάτων θυμίζει κάποιο πολυπρόσωπο γλυπτό όπως ο Λαοκόων. Κρατιούνται σφιχτά, σαν να έχουν μόλις εκδιωχτεί βίαια από τη δική τους διάσταση σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν. Κοκαλωμένες σε μια αλλόκοτη στάση, σαν ψεκασμένες με υγρό άζωτο, είναι εδώ για να μας θυμίζουν φευγαλέες στιγμές νιότης και πόθου. Με το Ροκοκό στυλ της, η Von Zeipel καυτηριάζει τη σημερινή πλαστή σύνεση. Οι υπερ-ανθρώπινες φιγούρες της είναι σαν ημίθεοι μιας εφήμερης πολιτιστικής εφηβείας. Τις περιμένουμε σύντομα να τεθούν υπό αμφισβήτηση ή και να καούν ως δείγματα ειδωλολατρίας και αμαρτωλής θηλυκής ακρότητας. Δεν θα μας εξέπληττε αν ξύνοντας τα κορίτσια από σιλικόνη βρίσκαμε από κάτω τα κατάλοιπα πραγματικών εραστών. Μια θηλυκή Κυανοπώγων γλύπτρια που απαθανατίζει απολιθώνοντας τα μοντέλα της με τα γουρλωμένα μάτια. Είναι άραγε η κληρονομιά της τέχνης το φριχτό πεπρωμένο μιας στιγμής πάθους;

Formula X, 2021
Σιλικόνη, ατσάλινες ράβδοι, αφρός πολυουρεθάνης, λάστιχα από καουτσούκ, εποξική ρητίνη και μικτή τεχνική, 250,19 x 149,86 x 214,99 εκ.
Παραχώρηση της καλλιτέχνιδας και της Company Gallery

Catch and Kill, 2020
Σιλικόνη με χρώμα, μικτή τεχνική, 127 x 195,6 x 182,9 εκ.
Παραχώρηση του Faurschou Foundation