Ο καπνός ξετυλίγεται και κυλά στα τοπία της ερήμου, γλείφει το έδαφος και συστρέφεται πάνω από τα ζωγραφισμένα σώματα των γυναικών που εκτελούν ετερόκλητες κινήσεις από άγνωστες, πλούσιες γλώσσες του σώματος. Οι γυναικείες μορφές διευθύνουν το τοπίο και ταυτόχρονα αποτελούν ριζωματικές στιγμές της συγχρονικότητάς του. Αλλάζοντας εστίαση, το βλέμμα του θεατή συγχέει τα ανθρώπινα μέλη και τα βράχια μέσα από τον φακό ενός από τα πιο αξιοσημείωτα έργα βίντεο της Judy Chicago, το Women and Smoke.

Η σειρά εγκαινιάστηκε το 1968, χρονιά χαραγμένη στη μνήμη μας ως ορόσημο ριζοσπαστικών εξεγέρσεων – και τούτο το έργο τέτοιο ακριβώς είναι, και παραμένει επίκαιρο. Η έντονη, πυροτεχνηματική ποιητική συνεχίστηκε επί σχεδόν μια δεκαετία καθώς η Chicago δημιουργούσε αυτά τα βίντεο για συγκεκριμένους χώρους, σε μια προσπάθεια «θηλυκοποίησης» της εικαστικής σκηνής στην Καλιφόρνια, που ήταν διαβόητη για την ανδροκρατία της εκείνη την εποχή. Η Chicago ενορχήστρωσε αυτά τα έργα ώστε να μεταμορφώσει και να μαλακώσει το άγονο τοπίο με μεθυστικά χρώματα και μικρές τελετουργίες που μιλούσαν για μια εποχή που επικρατούσε η λατρεία γυναικείων θεοτήτων. Παρότι τα βίντεο της Chicago είναι σαγηνευτικά και παίζουν με τη θελκτικότητα και τη χάρη του γυναικείου σώματος, δεν υπάρχει τίποτε το ευάλωτο στις μορφές που διασχίζουν τα πλάνα: είναι στον ίδιο βαθμό πολεμίστριες όσο και σαγηνεύτριες – όπως άλλωστε όλες οι θεές.

Women and Smoke, California, 1971-1972, ψηφιακή επεξεργασία 2016
Ψηφιακό βίντεο, 14’45’’
Παραχώρηση της καλλιτέχνιδας και των γκαλερί Jessica Silverman, Σαν Φρανσίσκο και Salon 94, Νέα Υόρκη και Jeffrey Deitch, Λος Άντζελες