Ο Steve McQueen είναι ο κατεξοχήν αφηγητής του υπαρξιακού πόνου του σήμερα. Υπερβαίνοντας τη video art, παρότι ιδιαίτερα επιτυχημένος και βραβευμένος καλλιτέχνης, πέρασε με τόλμη στη βιομηχανία του κινηματογράφου για να καταπιαστεί με τον συλλογικό μας φόβο και να κατακτήσει την τέχνη της ανάσυρσης των ψυχολογικών τραυμάτων που έχουν να κάνουν με θέματα ταυτότητας και φυλετικών διακρίσεων. Είναι ο σύγχρονος Γκόγια. Οι τρόμοι που αποκαλύπτονται, η ένταση και το δραματικό στοιχείο στις αποφασιστικές πινελιές του McQueen όχι μόνο δεν καλοπιάνουν το κοινό αλλά το εξωθούν στα άκρα της ανθρώπινης βαναυσότητας και του παραλογισμού. Στο υπό εξέλιξη έργο End Credits, σε συμπαραγωγή με το Ίδρυμα Ωνάση, παρουσιάζει το επικό πορτρέτο ενός συμβόλου, του Paul Robeson. Τραγουδιστής και κοινωνικός ακτιβιστής, ο Robeson έγινε στόχος του FBI όταν ξεκίνησε εκστρατεία ενάντια στο λιντσάρισμα. Μπήκε στη μαύρη λίστα και η ζωή και η καριέρα του καταστράφηκαν. Όταν ο φάκελός του στο FBI αποχαρακτηρίστηκε και βγήκε εν μέρει στη δημοσιότητα, ο Steve McQueen ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι για να συγκροτήσει ένα μνημείο επικών διαστάσεων στον ηρωικό άνδρα. Στους τίτλους τέλους [end credits] των ταινιών μνημονεύονται όλοι οι συντελεστές. Μέσα από πολλές χιλιάδες σελίδων που ξετυλίγονται η μια μετά την άλλη, το End Credits συνιστά ένα καθαρτήριο της συλλογικής μας ενοχής έναντι ανθρώπων που μαρτύρησαν όπως ο Robeson. Σαν πηγή ή ποτάμι, το End Credits κυλά διαρκώς επί δεκάδες ώρες σαν ένα κήρυγμα εικόνων και λέξεων που καθηλώνουν με τη σκοτεινή τους ύλη και τον βαθύ, συμπυκνωμένο τους πόνο.

End Credits, 2012-σε εξέλιξη
Σεκάνς από ψηφιοποιημένα αρχεία, ήχος, συνεχής μονή προβολή
Παραχώρηση του καλλιτέχνη, της Marian Goodman Gallery και της Thomas Dane Gallery, Λονδίνο
© Steve McQueen